Siraceddin ailesinin büyükleri, maişetlerinin teminini ve dervişlik hayatlarını bir arada yürütmeyi, dün nasılsa, bugün de aynı şekilde devam ettirmektedirler, Zira hal ve vakitleri yeterli insanlardır. Din hizmetlerini hiçbir vakit aksatmamışlardır. Bu aileden çıkan âlimler, talebeler, ziyaretçiler, hanegâha gelip, gedenler, her zaman tasavvuf ve dervişlik gereği kanaatli olmayı, takvayı, zahidlik ve fakirliği kendilerine prensip edinmişler; Sallallahu
Muhterem validemin iki erkek evlâdı vardı. Biri ben, diğeri Mevlâna Halid idi. Kardeşim Mevlâna Halid tarikat ehli, takva sahibi, salih bir kişidir. Baba ve atalarımızın yolunu izleyen temiz duygulu bir şahsiyettir. Özellikle ondan bana eziyet ve zahmet verecek bir fiiliyat görmediğim gibi, beni kıracak, gönlümü bulandıracak bir sözün de ağzından çıktığını duymadım. Gayet basiretli ve
Bir seferinde rüyamda, kendimi bir yerde gördüm. Bir müridin mürşidinin karşısında durduğu gibi, babam da benim karşımda vekar ve edeb ile öylece duruyordu. Bu rüyayı bir kaç kez gördüm ve çok utandım. Sonunda rüyayı babama anlatarak: "Efendim, bu rüyadan çok üzüldüm ve utandım. Sizden ricam, bir daha böyle bir rüya görmemem için himmet etmenizdir" dedim.
Allah (CC) sırrını kudsi kılsın, bir gün babamın yanında bulunduğum sırada, Gülhaneli Molla Abdurrahman ziyarete gelmişti. Bu zat, âlim ve fazıl bir kimse idi. Az bir vakit oturduktan sonra evine dönmek için babamdan izin istedi. Bu zatın evi de köyün dışında bulunuyordu. Ailesinin yalnızlığından dolayı endişelendiği için erken vakitte yola çıkmak istemiş ve bu sebeple
Allah sırrını takdis etsin, Hazret-i Şeyh Alâeddin'in Kerametleri: Bizler Dereşiş'den İran'a geçtiğimiz sıralarda, kardeşim Cemal henüz anne sütü emmekteydi. Üç yaşına bastığında, hep birlikte Horaman mıntıkasının Serah Gevl dağında yazlık bir yer olan Biyara köyüne gelmiştik. Orada iki gözü kör olan Hacı Mehmet Eymen adında bir zat vardı. Bu zat, inkârcı ve din ehli ile
Evliyaullah’ın güzel kokulu nefesleri, zahiri hastalıkları iyi ettiği gibi, batini illetleri de yok eder. Hatırladığıma göre; âlim ve fazıl bir kimse olan Molla Muhammed adındaki bir zat, dinen iyi sayılmayan vesvese yani kuruntu hastalığına müpteladır. Bu hastalığını önlemek için dedem Hazret-i Şeyh Ziyaeddin (K.S.)’e başvurur. Dedem de bu zatın hastalığının izalesi için babama emir buyurur